8 Ιουλ 2010

Οι «παλιοί» συμβουλεύουν

Με μεγάλο ενδιαφέρον διάβασα το αφιέρωμα στη Δημόσια Εκπαίδευση που φιλοξένησε το περιοδικό «Ταχυδρόμος» (τ. 540 / 03.07.10), ένθετο στην εφημερίδα «Τα Νέα Σαββατοκύριακο». Μέρος του αφιερώματος ήταν και οι ‘συμβουλές’ τεσσάρων μεταπτυχιακών φοιτητών προς τους πρωτοετείς με το χαρακτηριστικό τίτλο «Οι ‘παλιοί’ συμβουλεύουν», οι οποίες κινήθηκαν στο τρίπτυχο «σκονάκι, αντιγραφή και χαρά». Θα παραφράσω τις συμβουλές* του Σταμάτη, απόφοιτου του Τμήματος Πληροφορικής του ΠΑ.ΠΕΙ., για να δώσω και μια άλλη άποψη:

«
Κάνε φίλους από μεγαλύτερα έτη που ήταν τακτικοί στα μαθήματα, ώστε να σου δίνουν χρήσιμες συμβουλές (και όχι παραπληροφόρηση) για το περιεχόμενο και το επίπεδο δυσκολίας κάθε μαθήματος, για το χαρακτήρα και τις ιδιαιτερότητες των καθηγητών. Ξεπερνώντας το «χάσμα των γενεών» μη διστάζεις να ζητήσεις συμβουλές από τους ίδιους τους καθηγητές για τα καθημερινά σου θέματα μέσα στο πανεπιστήμιο.

Μην παραδίνεις εργασίες άλλων ως δικές σου. Αφενός ρισκάρεις να αποκαλυφθείς και να χάσεις το μάθημα ενώ θα μπορούσες να το περάσεις με τις δικές σου δυνάμεις και αφετέρου (και πιο σημαντικό) κοροϊδεύεις τον εαυτό σου· θυμήσου τις ατελείωτες ώρες διαβάσματος και τα ξενύχτια της Γ’ Λυκείου και προβληματίσου αν ήταν γι’ αυτό που τα έκανες όλα αυτά τότε.

Φυσικά να ζητάς από τους μεγαλύτερους να σου προτείνουν τα πιο ενδιαφέροντα και χρήσιμα (επιστημονικά και επαγγελματικά) μαθήματα και όχι τα πιο εύκολα. Προβληματίσου λίγο τι σημαίνει ‘εύκολο’ μάθημα, άλλωστε έχεις αντίστοιχες εμπειρίες από το Λύκειο.

Αν πάλι βαριέσαι να κάνεις την παραμικρή προσπάθεια, μη χάνεις το χρόνο σου μέσα στο πανεπιστήμιο. Υπάρχουν πιο ωραίοι τρόποι να περάσεις την ώρα σου όταν είσαι 19 χρονών ... Αν θέλεις να γίνεις μέλος σε κάποια από τις φοιτητικές παρατάξεις, μην το κάνεις για να επωφεληθείς από το ‘κύκλωμα’ με τις λευκές κόλλες, αν υπάρχει, αλλά για να τις στρέψεις να ασχοληθούν με τα καθημερινά προβλήματα της πανεπιστημιακής κοινότητας, πέρα από τις άλλες δραστηριότητές τους, σοβαρές (προβληματισμός για το μέλλον της χώρας και των εργαζόμενων) και μη (διακοπές στη Μύκονο). Αν μάλιστα αποκαλύψεις αυτό το ‘κύκλωμα’ θα έχεις προσφέρει σημαντική βοήθεια στην καταπολέμηση της διαφθοράς. Ποτέ μη ξεχνάς, όχι μόνο στη ζωή σου μέσα στο πανεπιστήμιο αλλά γενικότερα, ότι ευθύνη για ένα αδίκημα δεν έχει μόνο αυτός που το διαπράττει αλλά και αυτός που το βλέπει να συντελείται και σιωπά.
»

Και, τέλος, ας μου επιτρέψει ο Σταμάτης να δώσω και σ’ εκείνον μια μικρή συμβουλή ως πρώην καθηγητής του.

«
Σταμάτη, σήμερα απ’ ότι καταλαβαίνω πληρώνεις για να συνεχίσεις τις σπουδές σου σε μεταπτυχιακό επίπεδο. Αυτά τα χρήματα κουράστηκες (εσύ ή οι γονείς σου) για να τα εξοικονομήσεις και να τα προσφέρεις στο πανεπιστήμιο για να πάρεις γνώση. Μην κάνεις το λάθος να θεωρήσεις ότι τα προσφέρεις για να «αγοράσεις» ένα χαρτί και να εξασφαλίσεις μια «σίγουρη» θέση, είτε στο δημόσιο είτε στον ιδιωτικό τομέα. Προσφέρεις το χρόνο και το χρήμα σου για να «ανέβεις πιο ψηλά». Είσαι νέος άνθρωπος και από εσένα περιμένουμε να γίνεις καλύτερος από εμάς. Αγωνίσου λοιπόν για μια καλύτερη κοινωνία και μη βολεύεσαι στα εύκολα.
»

(Στον «Ταχυδρόμο» λυπάμαι αλλά δεν έχω να δώσω καμία συμβουλή. Ας σκεφτούν οι συντάκτες του κάτι ...)

Γιάννης Θεοδωρίδης,
8 Ιουλίου 2010.

(*) Οι ‘συμβουλές’ του Σταμάτη, περιοδικό «Ταχυδρόμος», τ. 540 / 03.07.10, σελ. 40: «Κάνε φίλους από μεγαλύτερα έτη, ώστε να σου δίνουν τις εργασίες τους και να τις παραδίδεις στον καθηγητή σου ως δικές σου. Καλό βέβαια είναι να κάνεις κάποιες μικροαλλαγές, έτσι, για να λες ότι κάτι έκανες και εσύ. Φυσικά θα τους ζητάς να σου προτείνουν τα πιο εύκολα μαθήματα, αλλά και να σου δώσουν παλαιότερες σμικρύνσεις της εξεταστέας ύλης. Αν τις έχουν πετάξει, κανένα πρόβλημα. Πας στο κοντινότερο φωτοτυπικό της σχολής και αναλαμβάνεις δράση μόνος σου. Από εκεί και πέρα τις αφήνεις πίσω από το καζανάκι της τουαλέτας στη σχολή και, όταν μοιράσουν τα θέματα, παίρνεις άδεια για να πας στην τουαλέτα και διαβάζεις τις απαντήσεις. Αν πάλι βαριέσαι να κάνεις την παραμικρή προσπάθεια, γίνε μέλος σε κάποια από τις παρατάξεις. Συμφοιτητές μου περνούσαν ακόμη και με λευκή κόλλα, αφού η παράταξη είχε «κονέ» με συγκεκριμένους καθηγητές. Συμβουλή προς πρωτοετείς: Ακόμα και αν δεν έχεις ανοίξει βιβλίο, μείνε στην αίθουσα όλη την ώρα της εξέτασης. Όλο και κάποια σκισμένη σελίδα θα φτάσει σ’ εσένα χέρι με χέρι πριν καταλήξει στα σκουπίδια.»

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Αρχικά θα ήθελα να συγχαρώ τον καθηγητή μου κ. Θεοδωρίδη για την ευαισθησία που έδειξε απαντώντας στο άρθρο. Οι περισσότεροι όταν το διάβασαν χαμογέλασαν. Το άρθρο όμως δεν είναι χιουμοριστικό. Για αυτό και κάποιοι, όπως εγώ, ένιωσαν οργή. Τον Σταμάτη ούτε τον ξέρω ούτε και θέλω να τον γνωρίσω και επιτρέψτε μου να του πω και εγώ τα δικά μου αλλά όχι με το γάντι:


Καλά, δεν ντρέπεσαι; Πώς μπορείς να συμβουλεύεις, αφού αντιπροσωπεύεις τη συντριπτική μειοψηφία των φοιτητών, οι οποίοι ως καλοπερασάκηδες οδηγούν την
Ελλάδα μας σε ένα κράτος λουφαδόρων, κομπιναδόρων που τρώνε τις θέσεις και τα λεφτά των άλλων χωρίς βάρος στη συνείδησή τους και κατόπιν τα πληρώνουμε εμείς; Μια συμβουλή: μην κάνεις κάτι που δε σου αρέσει. Γιατί και δε θα το κάνεις καλά και δυστυχισμένος θα είσαι. Γι' αυτό και εσείς πρωτοετείς, αν περάσατε σε μια σχολή που δε σας αρέσει καλύτερα σκεφτείτε τι άλλες προοπτικές υπάρχουν για το μέλλον σας - για παράδειγμα να ξαναδώσετε Πανελλήνιες, να δοκιμάσετε με το 10%, να κοιτάξετε τα ΙΕΚ ή τις ιδιωτικές σχολές. Δεν είναι ανάγκη να καταφεύγετε σε δόλια μέσα προκειμένου να ξεπετάξετε μια σχολή που δε σας αρέσει. Σκεφτείτε ότι το επάγγελμα που θα επιλέξετε θα το κάνετε την υπόλοιπη ζωή σας.


Και επανέρχομαι στον συμφοιτητή μου: Καλά, δεν ντρέπεσαι; Εγώ στο ΠΑΠΕΙ είχα την ευκαιρία να γνωρίσω εξαιρετικούς καθηγητές που είναι και πολύ καλοί άνθρωποι, ευαίσθητοι, οι οποίοι πληγώνονται από τα λόγια σου. Και μη νομίζεις
ότι έχω κάποιο συμφέρον να τα λέω όλα αυτά. Το πτυχίο μου το έχω πάρει και δεν έχω βλέψεις για κάτι άλλο. Υπάρχουν απλά μερικοί άνθρωποι που σε κάνουν καλύτερο, που είναι όχι μόνο καθηγητές αλλά και παιδαγωγοί. Γιατί τους φέρεσαι
έτσι;


Σάντρα Τετρίγκα, MSc Πληροφορικής ΠΑΠΕΙ

Ανώνυμος είπε...

Σας θεωρώ από τους 4-5 άριστους καθηγητές στο τμήμα, και τώρα φεύγει ο ένας...
Ρε γαμώτο μιας και είμαι στο τμήμα, θέλω να πω πολλά, αλλά ξέρω ότι τα γνωρίζετε και αναρωτιέμαι αφού υπάρχουν και καλά άτομα, γιατί δεν κάνουν τίποτα;
Όπως αυτοί που καταστρέφουν το τμήμα αλληλο-στηρίζονται, στηρίζονται από παρατάξεις και κάνουν κουμάντο, έτσι και εσείς οι 5-6 καλοί.
Και να ξέρετε ότι υπάρχουν φοιτητές που θα σας στηρίξουν.
Εγώ αυτά που θα ήθελα είναι:
-Υποστήριξη των ανεξάρτητων φοιτητικών ομάδων (θεατρική ομάδα, software libre society, etc)
(Βασικό για να υπάρξει κουλτούρα, και ειδικά hacker culture)
-Ενιαίο, λειτουργικό e-class και όχι διάσπαρτοι τόποι καθηγητών
-Σημειώσεις σε μορφή ανοιχτών προτύπων (pdf, odf, xhtml) και υπό την άδεια Creative Commons CC by-nc-sa
-Μαθήματα με βάση το ελεύθερο λογισμικό και υποστήριξή του
-Ενιαίος λειτουργικός ασφαλής χώρος για ηλεκτρονικές υπηρεσίες προς φοιτητές
-Αδιάλειπτη λειτουργία των ηλεκτρονικών υποδομών της σχολής
-Άμεση κατάργηση αφισών από κομματικές παρατάξεις που μολύνουν αισθητικά και κυριολεκτικά τον χώρο του πανεπιστημίου
-Ανακοινώσεις από το τμήμα σε mailing list, RSS και σε άλλες σύγχρονες τεχνολογίες
-Αξιολόγηση των καθηγητών
-Διπλή εξεταστική για τους επί πτυχίω φοιτητές, τρίωρες εξετάσεις όπως σε όλα τα άλλα πανεπιστήμια
-Αναβάθμιση στην υλικοτεχνική υποδομή των εργαστηρίων αλλά και στους χώρους
-Νέο υλικό το οποίο θα βοηθήσει τους διδάσκοντες στις διαλέξεις τους όπως π.χ projectors και μικρόφωνα
-Προγραμματισμένα σεμινάρια με καλεσμένους από άλλα πανεπιστήμια
-Online διαλέξεις
Μερικά από αυτά είναι δύσκολα, ενώ άλλα απλώς μια απόφαση.

Κάντε κάτι! Τα βλέπω και αηδιάζω.